45 medali wywalczyli już biało-czerwoni w jedenastu występach na zimowych igrzyskach paraolimpijskich. Po ostatni krążek przed tygodniem sięgnął startujący na monoski Igor Sikorski, który był trzeci w slalomie gigancie.
Na 45-elementowy dorobek Polaków, których w ponad czterdziestoletniej historii startów na zimowych igrzyskach paraolimpijskich zabrakło tylko raz (w 1980 roku w norweskim Geilo), składa się 11 złotych, 6 srebrnych oraz 28 brązowych krążków. Wynik ten w medalowej klasyfikacji wszech czasów aktualnie plasuje ich na 19. pozycji. Liderami tego zestawienia wciąż pozostają Norwegowie, którzy na najwyższym stopniu podium zimowych paraigrzysk stawali już 136-krotnie, a srebrnego i brązowego kruszcu zdołali zgromadzić na swoim koncie odpowiednio 106 i 85 sztuk. Miejsca w najlepszej trójce przynosiły biało-czerwonym trzy dyscypliny. 36 spośród 45 medali wywalczonych zostało w konkurencjach narciarstwa biegowego, co – jak łatwo można obliczyć – stanowi 80% wszystkich zdobyczy. Osiem z nich wyrwanych zostało rywalom na alpejskich stokach, swoją jedną małą cegiełkę dołożyli do tego wyniku również biathloniści. Najbardziej medalodajne okazały się dla Polaków III Zimowe Igrzyska Paraolimpijskie, których gospodarzem w 1984 roku był Innsbruck. Ich łupem padło wówczas 13 krążków: 3 złote, 2 srebrne i 8 brązowych, co zaowocowało najwyższą jak dotąd lokatą (dziewiątą) w medalowej klasyfikacji igrzysk. Były to zarazem pierwsze paraigrzyska, z których biało-czerwoni wracali z miejscami w pierwszej trójce.
Najbardziej utytułowanym polskim paraolimpijczykiem pozostaje Marcin Kos, który w pięciu zimowych startach na podium wskakiwał siedmiokrotnie. Za jego sprawą aż czterokrotnie mogliśmy wysłuchać podczas igrzysk Mazurka Dąbrowskiego. Imponującą kolekcję sportowych trofeów tego zawodnika, który mistrzowską formę wykuwał w nowosądeckiej kuźni talentów, uzupełniają dodatkowo dwa srebra oraz jeden brąz. Osiągnięcia te do dziś plasują go w ścisłej czołówce najlepszych w historii biegaczy narciarskich wśród mężczyzn. Na pozycję lidera w tym zestawieniu awansował po Pjongczangu 38-letni Kanadyjczyk Brian McKeever, w którego dorobku znaleźć możemy 13 złotych medali, a także dwa srebra i brąz. Nieżyjący już Kos wraz z Rosjaninem Kiryłem Michajłowem zajmuje ex aequo w tej klasyfikacji piętnastą pozycję. Również siedem krążków zdobywał klubowy kolega Kosa, Jan Kołodziej. Urodzony w Limanowej zawodnik poszczycić się może jednym złotem, jednym srebrem oraz pięcioma brązami. Dokładnie taką samą ilość brązowego kruszcu odbierała przed laty w konkurencjach alpejskich Elżbieta Dadok, z jednym kruszcem mniej powracał z igrzysk Jerzy Szlęzak, z powodzeniem łączący treningi lekkoatletyczne z bieganiem na nartach. Po trzy krążki zgromadziły natomiast Katarzyna Rogowiec (2-0-1) oraz Barbara Chmielecka (1-0-2).
Poniżej nazwiska polskich medalistów zimowych igrzysk paraolimpijskich.
– Innsbruck 1984 –
Złoto (3):
Marian Niedźwiadek – biegi narciarskie, 5 km (LW3)
Marian Niedźwiadek – biegi narciarskie, 10 km (LW3)
Barbara Chmielecka, Jolanta Kochanowska, Henryka Sadowska – biegi narciarskie, sztafeta 3×5 km (LW2-9)
Srebro (2):
Kazimierz Wyszowski – biegi narciarskie, 5 km (LW3)
Kazimierz Wyszowski – biegi narciarskie, 10 km (LW3)
Brąz (8):
Elżbieta Dadok – narciarstwo alpejskie, kombinacja alpejska (LW6/8)
Elżbieta Dadok – narciarstwo alpejskie, slalom gigant (LW6/8)
Elżbieta Dadok – narciarstwo alpejskie, slalom (LW6/8)
Franciszek Tracz – narciarstwo alpejskie, slalom (LW3)
Barbara Chmielecka – biegi narciarskie, 5 km (LW6/8)
Barbara Chmielecka – biegi narciarskie, 10 km (LW6/8)
Czesław Kwiatkowski – biegi narciarskie, 5 km (LW3)
Czesław Kwiatkowski – biegi narciarskie, 10 km (LW3)
– Innsbruck 1988 –
Złoto (1):
Marcin Kos – biegi narciarskie, 15 km (LW5/7)
Srebro (1):
Marcin Kos – biegi narciarskie, 5 km (LW5/7)
Brąz (6):
Elżbieta Dadok – narciarstwo alpejskie, slalom gigant (LW6/8)
Elżbieta Dadok – narciarstwo alpejskie, slalom (LW6/8)
Franciszek Tracz – narciarstwo alpejskie, zjazd (LW3)
Jan Kołodziej – biegi narciarskie, 5 km (LW3/9)
Jan Kołodziej – biegi narciarskie, 10 km (LW3/9)
Jerzy Szlęzak – biegi narciarskie, 15 km (LW5/7)
– Albertville 1992 –
Złoto (2):
Marcin Kos – biegi narciarskie, 20 km (LW3,5/7,9)
Jan Kołodziej – biegi narciarskie, 5 km (LW3,5/7,9)
Brąz (3):
Jan Kołodziej – biegi narciarskie, 20 km (LW3,5/7,9)
Andrzej Pietrzyk – biegi narciarskie, 5 km (LW6/8)
Marcin Kos, Marian Damian, Andrzej Pietrzyk, Jan Kołodziej – biegi narciarskie, sztafeta 4×5 km (LW2-9)
– Lillehammer 1994 –
Złoto (2):
Marcin Kos – biegi narciarskie, 10 km techniką dowolną (LW5/7)
Marcin Kos – biegi narciarskie, 20 km techniką klasyczną (LW5/7)
Srebro (3):
Jan Kołodziej – biegi narciarskie, 5 km techniką klasyczną (LW 2/3/9)
Marcin Kos – biegi narciarskie, 5 km techniką klasyczną (LW5/7)
Piotr Sułkowski – biegi narciarskie, 20 km techniką klasyczną (LW2/3/9)
Brąz (5):
Jan Kołodziej – biegi narciarskie, 20 km techniką klasyczną (LW2/3/9)
Zenona Baniewicz – biegi narciarskie, 10 km techniką klasyczną (LW2/3/4)
Jerzy Szlęzak – biegi narciarskie, 5 km techniką klasyczną (LW5/7)
Jerzy Szlęzak – biegi narciarskie, 10 km techniką dowolną (LW5/7)
Jerzy Szlęzak – biegi narciarskie, 20 km techniką klasyczną (LW5/7)
– Nagano 1998 –
Brąz (2):
Danuta Poznańska – biegi narciarskie, 5 km techniką dowolną (ID)
Danuta Poznańska – biegi narciarskie, 15 km techniką klasyczną (ID)
– Salt Lake City 2002 –
Złoto (1):
Wiesław Fiedor – biegi narciarskie, 10 km grupa siedząca (LW12)
Brąz (2):
Bogumiła Kapłoniak – biathlon, 7,5 km grupa stojąca
Wiesław Fiedor – biegi narciarskie, 5 km grupa siedząca (LW12)
– Turyn 2006 –
Złoto (2):
Katarzyna Rogowiec – biegi narciarskie, 5 km grupa stojąca
Katarzyna Rogowiec – biegi narciarskie, 15 km grupa stojąca
– Vancouver 2010 –
Brąz (1):
Katarzyna Rogowiec – biegi narciarskie, 15 km grupa stojąca
– Pjongczang 2018 –
Brąz (1):
Igor Sikorski – narciarstwo alpejskie, slalom gigant grupa siedząca
**********
Zobacz także: Historia zimowych igrzysk paraolimpijskich w pigułce – Örnsköldsvik 1976, Geilo 1980, Innsbruck 1984, Innsbruck 1988, Albertville 1992, Lillehammer 1994, Nagano 1998, Salt Lake City 2002, Turyn 2006, Vancouver 2010, Soczi 2014.
————
Fot.: Robert Szaj/Polska Fundacja Paraolimpijska.